Do przewożenia różnorodnych ładunków wyjątkowo często wykorzystywany jest transport drogowy. Znajduje on zastosowanie między innymi w przypadku substancji niebezpiecznych zarówno dla ludzi, jak i dla środowiska naturalnego. W takim przypadku przemieszczanie się pojazdów odbywa się na specjalnych zasadach, które są określone w dokumencie ADR. Celem opracowania tego dokumentu było zapewnienie bezpiecznego, nie stwarzającego zagrożenia przewożenia niebezpiecznych towarów.
Z tego artykułu dowiesz się:
Co to jest ADR i kogo obowiązuje?
Do substancji niebezpiecznych zalicza się materiały:
- łatwopalne;
- wybuchowe;
- promieniotwórcze;
- żrące;
- zakaźne;
- trujące.
Transport drogowy substancji niebezpiecznych może być realizowany wyłącznie przez kierowcę posiadającego odpowiednie uprawnienia, w tym zaświadczenie ADR. Zastanówmy się więc nad tym, co to jest ADR? To skrót, który pochodzi od umowy sporządzonej w języku francuskim – jej pełna nazwa to „Accord européen relatif au transport international des marchandises dangereuses par route”. W tłumaczeniu na język polski znaczy to „Europejska konwencja dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych”. Dokument ten został stworzony w 1957 roku, a jego depozytariuszem od początku jest sekretarz generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych. W chwili obecnej konwencja zrzesza pięćdziesiąt dwa państwa, wśród których jest także Polska. Nasz kraj dokument ten podpisał w 1972 roku, a przepisy umowy są nowelizowane co dwa lata.
Co znajduje się w ADR?
Konwencja składa się z trzech części:
- umowy właściwej określającej regulacje prawne pomiędzy państwami, które są jej sygnatariuszami;
- dwóch (A, B) załączników, które określają warunki przemieszczania niebezpiecznych substancji w międzynarodowym transporcie drogowym.
Część A jest najbardziej rozbudowana, klasyfikuje bowiem wszystkie niebezpieczne substancje, które są produkowane na całym świecie, a tym samym, które może obejmować ADR transport. Dzieli je również na trzynaście klas zagrożenia i jednocześnie szczegółowo określa warunki, jakie muszą zostać spełnione podczas ich transportu. W części tej znajdują się też przepisy dotyczące konstrukcji i stosowania cystern, kontenerów, pojemników oraz innych opakowań stosowanych podczas przewożenia substancji niebezpiecznych. Z kolei w części B określone zostały wymogi i normy, który musi spełnić konstrukcja pojazdu stosowanego do przewozu substancji i materiałów niebezpiecznych. W załączniku tym wskazano również, jakie wymogi musi spełniać przewożący je kierowca.
Kto może zostać kierowcą ADR?
Nie każdy kierowca może zasiąść za kierownicą pojazdu przewożącego niebezpieczne substancje. Aby pracować w tej branży, trzeba:
- mieć ukończone 21 lat;
- posiadać prawo jazdy kategorii B lub kategorii C w przypadku cysterny;
- uzyskać zaświadczenie ADR.
W jaki sposób zdobyć uprawnienia ADR? Konieczne jest odbycie odpowiedniego kursu – uprawnienia do jego przeprowadzenia mają tylko niektóre ośrodki szkolenia kierowców. Jeśli interesuje Cię kurs ADR, listę prowadzących go firm znajdziesz na stronie internetowej Transportowego Dozoru Technicznego. Kurs podstawowy dostępny jest dla wszystkich chętnych, jego koszt zaczyna się od czterystu złotych. Osoby, które chcą przewozić ładunki w cysternach oraz towary zaliczane do klasy 1 i 7, muszą posiadać dodatkowe uprawnienia, co wiąże się z koniecznością ukończenia kolejnych kursów. Zaświadczenie ADR wydaje marszałek województwa, dokument zachowuje ważność przez pięć lat. Aby ją przedłużyć, musisz zapisać się na kurs doszkalający. To, ile zapłacisz za szkolenie umożliwiające Ci transport ADR zależy nie tylko od wybranego przez Ciebie ośrodka szkoleniowego, ale też od uprawnień, które chcesz zdobyć. Podstawowy kurs trwa od ośmiu do dwudziestu czterech godzin lekcyjnych.
Ile jest klas ADR?
Wiesz już, co oznacza skrót ADR i jak zdobyć niezbędne uprawnienia, z pewnością więc chętnie dowiesz się, ile jest klas ADR. Załącznik A konwencji ADR uwzględnia trzynaście klas substancji i materiałów niebezpiecznych. Przydzielając poszczególne substancje do danej kategorii, brano pod uwagę dominujące zagrożenie, które stwarzają, nadano im także numery UN. Firmy transportujące niebezpieczne substancje zobowiązane są nie tylko do odpowiedniego oznakowania pojazdów – muszą też posiadać obowiązkowe ubezpieczenie OC. Właściciele niektórych firm transportowych decydują się też na wykupienie dobrowolnego ubezpieczenia AC oraz ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika drogowego. Przydatne może okazać się ubezpieczenie NNW komunikacyjne, które zapewnia ochronę na wypadek uszczerbku na zdrowiu oraz ubezpieczenie assistance. Narzędziem, które pomaga przy wykupywaniu polisy jest porównywarka OC AC.
